After summer
byMieke Mosmuller
30-08-2017
2 comments
Two verses from the calendar of the soul from Rudolf Steiner:
The spiritual gift in the inner being of our souls is felt more clearly now, and I can perceive that it grows and bears fruit, that it is being given to my self, becoming stronger. It is not thinking that recognizes this power, nor is it everyday feeling. It is more like intuition, a foreboding that weaves full of light in my inner being and raises the power of selfhood. I can perceive this light as it does grow the power of selfhood in a sound way.
I feel how strange fruiting power,
Reinforcing, bestows itself on me,
The germ I perceive as ripening
And foreboding as weaving lightful
Inwardly on the power of selfhood.
Ich fühle fruchtend fremde Macht
Sich stärkend mir mich selbst verleihn,
Den Keim empfind ich reifend
Und Ahnung lichtvoll weben
Im Innern an der Selbstheit Macht.
Now the time comes that the light of the world, to which we raised ourselves in summer, returns to our inner being. The light of the world becomes light of the soul and we can experience it more and more in our inner life. The light of the soul is being worn to the depths of spirit. In nature the fruits are ripening. Inwardly they also ripen. But there they don't bear material fruits, they are spiritual fruits that are delivered. These fruits will ripen the self of the human being out of the self of the world.
The light from the widths of the world
Lives on with power in the inner life,
It is being transformed into light of the soul
And shines into the depths of spirit,
To deliver fruits
That make the human self ripen
From the self of the world.
Das Licht aus Weltenweiten,
Im Innern lebt es kräftig fort:
Es wird zum Seelenlichte
Und leuchtet in die Geistestiefen,
Um Früchte zu entbinden,
Die Menschenselbst aus Weltenselbst
Im Zeitenlaufe reifen lassen.
After summer by Mieke Mosmuller
The spiritual gift in the inner being of our souls is felt more clearly now, and I can perceive that it grows and bears fruit, that it is being given to my self, becoming stronger. It is not thinking that recognizes this power, nor is it everyday feeling. It is more like intuition, a foreboding that weaves full of light in my inner being and raises the power of selfhood. I can perceive this light as it does grow the power of selfhood in a sound way.
I feel how strange fruiting power,
Reinforcing, bestows itself on me,
The germ I perceive as ripening
And foreboding as weaving lightful
Inwardly on the power of selfhood.
Ich fühle fruchtend fremde Macht
Sich stärkend mir mich selbst verleihn,
Den Keim empfind ich reifend
Und Ahnung lichtvoll weben
Im Innern an der Selbstheit Macht.
Now the time comes that the light of the world, to which we raised ourselves in summer, returns to our inner being. The light of the world becomes light of the soul and we can experience it more and more in our inner life. The light of the soul is being worn to the depths of spirit. In nature the fruits are ripening. Inwardly they also ripen. But there they don't bear material fruits, they are spiritual fruits that are delivered. These fruits will ripen the self of the human being out of the self of the world.
The light from the widths of the world
Lives on with power in the inner life,
It is being transformed into light of the soul
And shines into the depths of spirit,
To deliver fruits
That make the human self ripen
From the self of the world.
Das Licht aus Weltenweiten,
Im Innern lebt es kräftig fort:
Es wird zum Seelenlichte
Und leuchtet in die Geistestiefen,
Um Früchte zu entbinden,
Die Menschenselbst aus Weltenselbst
Im Zeitenlaufe reifen lassen.
After summer by Mieke Mosmuller
Comments
-
From Christiane Nowak @Liebe Frau Mosmuller, liebe Blogleser!
Zu diesem Post passt hervorragend ein tolles Buch aus der deutschen Literatur, das ich gerne empfehlen möchte: Adalbert Stifter: Der Nachsommer. um 1850 erschienen. Ich fürchte, es ist nicht auf niederländisch übersetzt. -
From Jaap Gorter @Fijn wat u schrijft over de ''weekspreuken''.
De spreuken uit de zielekalender geven voor mij een beeld weer van samenhang tussen de ademhaling van de aarde en die van de mensenziel(de woorden adem en ziel zijn etymologisch zeer verwant)
Interessant vind ik in de reeks spreuken van het naar binnen kerende halfjaar(van Sint-Jan tot en met Kerst)dat het woord weven er een aantal keren in voor komt. Begint eigenlijk enige weken geleden(spreuk 18) waar gesproken werd over de noodzaak mijn ziel om te vormen tot een mantel van de geest, culminerend in de Sint Maartensspreuk waar gesproken wordt over het weven van het levenslot. Prachtig hoe we in die week vieren hoe Maarten zijn mantel deelde met de bedelaar.
Dit naar binnen gaande halfjaar maakt een ''inwikkelend'' gebaar als je kijkt naar het zich vernauwen van de zonnebanen langs de horizon, als je kijkt naar de activiteit van de spinnen in deze tijd van het jaar, die de hele aarde lijken te willen omhullen, als je kijkt hoe we letterlijk de omhulling weer gaan zoeken van ons huis en van meer kleding.
Het geestgeschenk als beeld van opgedane inspiratie, wat letterlijk inademing betekent, sluit aan bij de inademende beweging van de aarde. Dit geestgeschenk te omhullen met de herinnering was het appèl in spreuk 19.
Inademen, omhullen, weven en vruchtdragen/vrucht baren als zinnebeelden van samenhang tussen de inademing van de aardeziel en de mensenziel