The great desire

Mieke Mosmuller

25-04-2018 2 comments Print!

Now that the power of thought has lost its own being, and I could forget my peculiarities, the sensitive perception can say that I can feel the becoming of my being. More than only thoughts unify me with the world now: it is my feeling power that unifies with the floods of the light through my sensitivity, my feeling, my thinking can become not only clear but also warm. Thus can form the human being and the world a strong bind in unity. I can try to go into these processes while meditating: I can try to feel how I have become more feeling und have got the possibility to perceive the becoming of my being, how sensitive perception and flooding light are one. The light that belongs to thinking can now also become warm, because of the feeling that unifies with it. And so the world of the objective light and the more individual feeling become one.

I feel the becoming of my being
So speaks sensitive perception
That in the sun enlightened world
Unifies itself with floods of light;
It wants to give to thinking
Besides clarity also warmth
And bind firmly in unity
The human being and the world.

Ich fühle Wesen meines Wesens:
So spricht Empfindung,
Die in der sonnerhellten Welt
Mit Lichtesfluten sich vereint;
Sie will dem Denken
Zur Klarheit Wärme schenken
Und Mensch und Welt
In Einheit fest verbinden.The great desire by Mieke Mosmuller

Comments

From Machteld Rippen-Veenker @ 25-04-2018 00:00:00

De lente is voor mij vaak de grootste overgang van en met de geest. Komend uit de geboorte in december met de heilige nachten, werkt dat nog lang na, ook al veranderd er ook al weer veel. Daarna beleven we intens de dood van onze bron, de meest dierbare, het levende woord, ons levende woord. En ook weer het tot leven wekken daarvan. Misschien was ik er toch wat te lang in blijven hangen, want de warmte overviel mij. Drie weken geleden stonden we met onze kleinzoon hier op de schaatsen op het ijs. Zo loop ik soms toch wat achteraan als de lente zich aandient. En zeker als die dan ook gelijk al zomer is. En het was wel grappig om te merken dat ik in de meditatie ineens besefte dat ik mezelf kwijt was. Er was een lichte paniek, want dat had ik toch al veel vaker gevoeld - het binnenste buiten keren van mijn wezen. Het was me toch al wel bekend dat alles wat buiten lag, naar binnen getrokken werd en alles vanuit mijn binnen naar buiten uitdijde? En het was daarom ook wel grappig: ik moest de weekspreuk van vorige week wel vier keer lezen en invoelen en meeleven om me weer enigszins in het goede seizoen te voelen :). Maar het lukte en zo besef ik eens te meer dat we door de golfbeweging van de weekspreuken de seizoenen in ons denken bewegend als als levenskunst kunnen beleven en willen realiseren in de dingen die we doen - een groots steeds veranderend schilderij :). Dank Mieke voor de mooie vertalingen die we wekelijks mogen ontvangen.
From Theophil Urech @ 25-04-2018 00:00:00

Lösen wir dazu wir zwei Sprüche von Ruidolf Steiner zu einem lebendigen Organismus:
"Die Rätsel des Lebens lösen sich in der Wärme des nach Gedankenlicht strebenden Herzens"
"Ich empfinde mich denkend eins mit dem Strom des Weltgeschehens."
Dadurch wird auch der Wochenspruch lebendiger.