Zarathustra

From Cor Groenendijk @ 17-09-2014 11:24:48

Mooie tekst!

From Machteld Veenker @ 23-09-2014 15:53:00

De beschreven beelden van deze blog van de afgelopen weken geven bewegingen die zo groots zijn dat ik er m’n handen ook al weken vol aan heb :). Aan Catharina van Thüringen die ik niet kende - haar levensbeschrijving geeft een tijdsbeeld die we allemaal niet meer kennen, maar toch indrukwekkend leerzaam is. Moet je als tegenstelling, niet als oordeel hoor, eens over Catharina de Medici lezen. En dan volle handen aan grote namen als Hiram Abiff – de bouwmeester van koning Salomo - en aan koningin Sheba, met name het beeld van het vakmansschap dat door haar verkozen wordt boven de wijsheid. Een nieuwe inhoud voor mij - het is menselijkerwijs nog wel te begrijpen – maar wat een geschiedenisbeeld om te doorgronden! Daar moet ik toch wel diep in duiken om dat voelend enigszins te kunnen vatten. Aan Krishna - wat maken, ja scheppen inderdaad, deze Indische kunstenaars toch prachtige kunst. Deze afbeelding staat nu als buroachtergrond mij te doorgronden. En aan Ardjuna die het hemd van het lijf vraagt om zijn geweten en ook zijn houding t.o.v. zijn meester de juiste plek te geven. De zin in deze blog: ‘Arjuna heeft tegenover zich wat wij in onszelf als sluimerende capaciteit hebben’ doet mij stuiteren van ontroering. Dat wil zeggen: keer op keer lees ik dan maar weer om te zien of de teksten nog niet toch anders waren dan ik ze heb onthouden, want ze lijken bijna te mooi om waar te zijn. Deze namen met hun enorme bewegingen die zij maken in de loop van onze geschiedenis, worden hier beschreven als leraren voor de mens om te worden ‘wat zij oorspronkelijk gedacht waren te zijn’, de universele mens. Alleen al de woorden: u n i v e r s e l e m e n s, en g e d a c h t w a r e n zijn bewegende woorden als je ze maar blijft proeven. Als we de levens van deze mensen lezen zijn die grootse bewegingen toch nog heel goed voelbaar, bijna ‘zienbaar’ in kleur en klank, soms zelfs als geur.
Zoals nu het machtige beeld van Zarathustra hierboven. Tot voor 20 jaren dacht ik deze mens als een verzonnen verhaal in een populair muziekstuk van Strauss. Nietzsche kende ik alleen van naam. Door mijn studie las ik in verschillende eeuwige boeken en op de een of andere manier fascineerde deze relatief onbekende mens Zarathustra mij enorm, en nog. Zijn naam voelde als een levende legende en zo is dat in mijn hart geworden. Zijn stem lijkt bijna nog hoorbaar, of eigenlijk weer hoorbaar. Niet letterlijk hoorbaar als iemand die naast me staat of vanaf een cd, maar bij het horen van ‘Der Zauberflöte’ van Mozart is voor mij de naam Zarastro, die ik later dus herkende als Zoroatser of Zarathustra, begonnen te leven. Leven als een klank en als een beeld. Niet zomaar een lieve heilige klank of beeld, maar meer als enerzijds een terechte wijzer op onrechtvaardige gebeurtenissen op aarde en tegelijk een omarmend bewegende mens die we innig lief kunnen hebben. Deze naamklank is voor mij een lijn in de tijd, een lijn die mij over verre tijden heen raakt. Er is niet veel over het leven van Zoroaster of Zarathustra bekend, maar wat er is, komt op gezette tijden weer boven om gelezen en begrepen te willen worden. Zoals de naam Ahura Mazdao (zie blog boven), die zo een steeds wijdere cirkel wordt inderdaad, maar een waarvan ik de omtrek zeker niet kan zien of vatten. We hebben in mijn opleiding deze naam veel gezongen en zo ging die oneindige cirkel leven en leeft maar voort. In Zoroastrische Gatha’s lezen wij een knielend vragende mens die koninklijk groots is en zijn bedes zijn zo te lezen nog steeds actueel. Wie is Zarathustra en wat is hij nog in ons vraag ik mij af.
In het levensverhaal van koning Daniel komt de aartsengel Michael voor als de enige die God te hulp schiet in zijn strijd tegen decaderende vorstenhuizen, ook de kerkelijke, en in hun kielzog velen.
In de Jasna 29 beschrijft de dichter de aarde zelf als een vragende stem die aan de ‘drager van de kosmische orde’ (naam die ook in de blog hierboven geciteerde teksten staat) vraagt: ‘Waar blijft gij met uw gerechtigheid? Mijn lichaam lijkt slechts geschapen om vertrapt te worden. Waar is een hart dat voor mij klopt? Waar de macht, die mij te hulp kan snellen?’ En als eerste antwoord krijgt hij te horen: ‘Ik zie geen helper voor u’. Maar later: ‘Er is onder de mensen iemand, die u tot stem wil dienen. Zijn naam? Zarathustra Spimata’. Ik vraag is hier een voorbeeld van gelijkwaardig werken van een mens en een goddelijke kracht? Gelijkwaardig in de zin van werkende hulp in de strijd tegen de natuurkracht die de mens doet decaderen?Is zoiets mogelijk? Ik zal het maar vaak vragen. Mieke, veel dank voor al deze schone blog-woorden.

From Omeed @ 11-12-2014 04:45:41

As a Zoroastrian, and a student and a graduate of Zoroastrian Studies, I would like to make several points.

The latest linguistic evidence suggests that Zarathustra lived around 1200-1400 BC.

There is no such concept as nature elevating or lowering mankind! In Zoroastrian cosmology, Ahura Mazda, or Lord Wisdom (variously translated as the Wise Lord, or the Great Wisdom or Knowledge), created a perfect spiritual and material world. The spiritual world, or menog, consists of the Amesha Spentas, or the Bountiful or Life-Giving Immortals. These are usually, not always, counted as six. But some accounts place them at 8 or even 12. They represent aspects of Ahura Mazda's perfection, such as life giving force, truth, good thought, right-mindedness, etc. On the other hand, the material world, or getig, has been made imperfect and mortal by evil assault. Mankind has been created, and given a mind to choose good over evil and by doing so, assist Ahura Mazda id defeating evil. By choosing good, man helps in the flourishing of his family, society and nature, whereas evil or bad choices will bring about the opposite. This is similar to the concept of Karma in Hinduism.

Man is NOT considered to have supernatural powers! The only supernatural connection is the purpose of man on earth, i.e. man is god's helper. Zoroastrians feel very empowered by this notion. This is in contrast to being sinners or god's servants as is considered in Abrahamic faiths.

Zoroastrianism is a monotheistic religion. Its duality refers to the origin of evil. In the Abrahamic monotheism, evil was created by the banishment of Satan from heaven by God. So good and evil can both be traced back to God. In Zoroastrianism, God, or Ahura Mazda, is purely good. This is represented by the white clothing worn by Zoroastrians. He is the light, as opposed to the darkness of evil and its attributes such as anger, ignorance, etc. Hence the symbolic representation of God in fire or the sun. Zarathustra does not speak of evil or its origin. This side by side existence of good and evil has given rise to the concept of duality in Zoroastrianism. But evil, or Ahriman, is only a destructive force and incapable of creating. As such, it is not worthy of worship. Ahura Mazda is the only creator.

There is absolutely no concept of reincarnation in Zoroastrianism! After death, the soul passes on to its judgement at the Chinvat Bridge, where a man's thoughts and actions are judged. The soul has a one way traffic only! There is no such thing as "incarnations of Zarathustra".