De vrijheid van het denken

In de weekspreuk van deze week (zie in het menu de 'knop' weekspreuken) worden we gewezen op het vrij worden van de belevende ziel, die wijd wordt, tot aan het wereld-zijn. Dat heeft ook een innerlijke kant, die in het bovennatuurlijke gezocht moet worden. Ik geef een citaat uit mijn pas verschenen boek 'Levend denken':

Wanneer we het heden willen doorstoten zo, dat we bewust in aanraking komen met de woord-wereld van de levende Logos, dan moeten we leren in het inzicht te leven. Maar het inzicht is iets geheel anders dan het abstracte begrip. Daar ligt een grote moeilijkheid. Daar nu juist ligt dit onvoorstelbare, omdat de mens in het gewone begrijpen de ogenblikken van inzicht geheel en al verslaapt, omdat ze liggen in het wilsgebied van het denken, waarin de mens gewoonlijk niet wakker is.

In mijn boek 'De vrijheidsfilosofie voor jonge mensen (Ik doe wat ik wil)', heb ik de beschouwing geheel en al naar dit punt van inzicht geleid. Dat kan ik hier niet herhalen. Ook in mijn eerste boek 'Zoek het licht...' heb ik het zekere inzicht centraal gesteld.

Daar heb ik dat gedaan aan de hand van het eenvoudige begrip van de cirkel. Dat begrip wordt in de wiskunde met behulp van woorden geformuleerd. Aan de hand van die woorden kun je zien dat je die woorden heel goed uit het hoofd zou kunnen leren en ze zou kunnen reproduceren, waardoor je de schijn wekt dat je het begrip hebt.

Je kunt ook door de woorden heen het begrip van de cirkel werkelijk vatten. Dan kijk je als het ware door de fysieke realiteit van de afspiegeling in de hersenen heen, naar datgene wat buiten de hersenen de werkelijkheid van het begrip van de cirkel is. Zou je dat in woorden willen vatten, dan zou je weer de formulering uit de wiskunde gebruiken.

Maar je kunt je ook oefenen om dat begrip vast te houden in het inzichtmoment. Dat is als een vraag om je staande te houden zonder vaste grond onder de voeten. In de geest kan de mens dat. Het is een kwestie van moed, trouw en vertrouwen.

...

Maar dan krijgt ook het tijdsbeleven een heel andere kwaliteit. Je schouwt als het ware hoe het lichaam dat je verlaten hebt, in het nu aanwezig is, terwijl je een geestelijk beleven hebt dat in het nu helemaal niet meer kan bestaan. Daarentegen beroert je de oerkwaliteit van de Logos, Hij raakt je aan.

Het is dat, zoals de mens gedacht is, wat nu jou denkt. Het is wat de mens ooit zijn zal, wat jouw wezen nu bewerkt. Het leven van jouw wezen wordt nu doorweefd. Geheel en al uit het nu geheven voel je je, in een tijd gebeuren waarin alfa en omega één zijn. Nog geheel ongedifferentieerd is aanvankelijk dat beleven, maar daarom niet minder onthutsend en genadevol. Je voelt erin hoe je eens als een kiem één was met de Macrokosmos en hoe je later al meer als eigen wezen rustte in de schoot der goden, en dat op aarde de ontwikkeling naar een vrije individualiteit is ingezet. Als vermoeden weet je dat, niet als het bekende heldere gedachten-weten. Je wordt buiten je lichaam gedacht en gevoerd op de wilskrachten die je hebt ingezet. In niets is dit denken te vergelijken met het gewone bekende denken, en is daarom onvoorstelbaar. Het is een kracht die onnoemelijk is, die je moet leren verdragen, die als licht werkt, maar dan als niet geopenbaard licht; je denkt zonder onderwerp om over te denken; door jou spreekt het onuitsprekelijke woord. Onvoorstelbare voorstelling, onuitspreekbaar woord, onzichtbaar licht... Buiten de bekrompenheid die het lichaam je geeft voel je je geheven...


Foto van Wing-Chi Poon - self-made; at Jasper National Park, Alberta, Canada (creative commons).De vrijheid van het denken door Mieke Mosmuller