De Wijsheid is een vrouw

Rond het jaar 2000 had ik de intuïtie voor een boek, een roman, die als fundament het sensualisme zou hebben. Dit is een manier van denken die als het fundament van het zijn de kennis ziet die wij verkrijgen door onze zintuigen. Rudolf Steiner heeft twaalf denkrichtingen beschreven, in relatie tot de twaalf dierneriemtekens. De welbekende filosofie van het materialisme behoort tot het sterrenbeeld kreeft. Sensualisme behoort tot het sterrenbeeld leeuw. In de intuïtie van het boek dat ik ging schrijven herkende ik twee kanten van het sensualisme: een meer materialistische kant en een meer spirituele kant. En zo werden twee zussen geboren, tweelingen, welke zich op een heel verschillende manier ontwikkelden. Het boek kreeg de titel: De wijsheid is een vrouw... maar dit betekent niet dat iedere vrouw wijs is:

' Is er een begrip dat moeilijker te omschrijven is dan de liefde? Een antwoord vinden op de vraag: 'Wat is liefde?' is even moeilijk als het antwoord op de vraag: 'Wie is dat eigenlijk, die ik met ik aanspreek?'
De Liefde en het Zelf... het zijn de belangrijkste waarden in het leven. De één gaat van het ander uit en toch zijn ze met elkaar in tegenspraak.
Waarachtige liefde doet het eigen ik vergeten, en toch stroomt de liefde juist vanuit dat ik. Bestaat er wel liefde, of is het in de grond toch steeds zelfliefde?

Waarachtige liefde is er slechts op het stevige fundament van de wijsheid, zij gaat aan de liefde vooraf. Met wijsheid vind je zelfkennis en kun je onderscheiden tussen eigen liefde en onbaatzuchtige liefde, tussen erotische verliefdheid en liefde voor het echte wezen van de ander.

Niet alle vrouwen zijn wijs, maar de wijsheid is een vrouwelijke gestalte. Ze leeft als kwaliteit in mannen én vrouwen die haar zoeken. Ze staat klaar om elk mensenverstand om te vormen in wijze zekerheid – áls je haar vraagt, áls je haar lief hebt, áls je haar zoekt.

In het oude Egypte werd ze Isis genoemd, de Grieken zochten haar als Sophia, ze verscheen in een menselijke gedaante als Maria... zo kennen de christenen haar.
Ze giet zich uit in elke ziel ie de katharsis doormaakt, de loutering. Elke loutering, hoe gering ook, schenkt wijsheid – de wijsheid is een vrouw.'

'Een vrouw zat in de lentezon op een bank. De appelboom wierp een schaduw, waarvoor ze telkens een klein stukje opschoof. Het was te fris om de koelte van de schaduw aangenaam te vinden. Ze keek uit over de heuvels. In de verte lag een boerderij, daar zouden wel mensen wonen – verder zag je nergens een sterveling. Op zondag was het hier altijd druk, er werd veel gewandeld. Zuid-Limburg op donderdagmiddag... leek verlaten.
Ze huiverde. Verlaten. Je kon je toch zo intens eenzaam voelen. Wat is een mensenleven? Je hebt een lichaam en vanaf het moment – vroeg of laat – dat je je bewust wordt van de vergankelijkheid ervan, is er die allesoverheersende grote vraag: wat is een mensenleven? Is dat alleen dat lichaam, dat geboren wordt en door omgevingsfactoren verder wordt bepaald? Wat betekent dan het sterven? Als je heel eerlijk en onbevreesd aanschouwt wat je aan innerlijk leven hebt, moet je dan niet toegeven dat er niets anders in je leeft dan wat je met je zintuigen ooit hebt opgenomen? Is het dan niet consequent om te denken... dat met het sterven van het lichaam tevens het vermogen om waar te nemen en te beleven sterft? Als er nu maar ergens in de beleving iets te vinden zou zijn, wat niet uit de zintuigen komt....'

De andere zus...:

'Op een bank in de voorjaarszon zat een vrouw te kijken naar de golven op het strand. Er stond een forse wind, die de golven hoog deed omrollen. Ze stond op en liep de trap af, het strand op. Ze zocht een stoel achter glas, uit de wind. Ze voelde met genoegen haar rijpe lichaam, dat altijd aandacht van mannen trok. Ze hield van die blikken van genot en ze keek altijd regelrecht terug. Onzekerheid? Ze kende die zwakheid niet. Ze had een hekel aan zwakheid en lachte alle vrouwen en mannen erom uit. Allemaal – behalve haar tweelingzus. Zij was de meest onzekere mens die er bestond. Nee, ze was misschien de zekerste... je wist het bij haar niet. Terughoudend was ze, dat wel....'

De roman is recent vertaald in het Engels.


ISBN 9789075240122De Wijsheid is een vrouw door Mieke Mosmuller