Epifanie - 6 januari

Als ik aan grotere kinderen over de Epifanie zou vertellen:

Er was eens een jonge man die geroepen was om de mensen te leren dat ze goed moesten zijn. De mensen waren verrast door zijn vurige taal en zijn vriendelijk-strenge voorbeeld. Ze wilden allemaal wel zijn zoals hij was en daarom kwamen ze van dichtbij en van ver om hem te horen. Dan konden ze een besluit nemen... en als ze besloten hadden dat ze mee wilden doen met het goed zijn, dan lieten ze zich dopen met het water uit de rivier waarbij de goede jonge man stond terwijl hij zo vurig sprak....

Maar de jonge goede man had een Godswoord te horen gekregen, een stem had tot zijn hart gesproken en gezegd dat er iemand zou komen die groter was dan hij, ook in het goede.

Nu worden mensen meestal jaloers als ze horen dat een ander groter of beter is. Maar de jonge man was daar te goed voor, hij wilde heel graag deze Andere leren kennen.

En zo gebeurde op een dag wat het Godswoord had voorspeld. Er kwam een jonge man die de doper heel goed kende, die zich door hem wilde laten dopen.

Maar toen hij gedoopt werd in de grote rivier ging de hemel open en daalde een duif op hem neer. Van boven klonk een goddelijke stem: zie hier mijn welbeminde Zoon, in Hem heb ik mijn welbehagen. Dat was het teken!

Vanaf dat moment was er een Mens op aarde die liet zien hoe mensen goed kunnen zijn, wijs en ook mooi...

Uit het Johannes Evangelie:

Dit dan is het getuigenis van Johannes. De Joden hadden uit Jeruzalem priesters en Levieten op hem afgestuurd met de vraag: ‘Wie bent u?’ Onomwonden kwam hij ervoor uit: ‘Ik ben de Messias niet.’ ‘Wie dan wel? Bent u Elia?’ vroegen ze. ‘Die ben ik ook niet’, antwoordde hij. ‘Bent u soms de profeet?’ – ‘Nee’, zei hij. ‘Wie bent u dan?’ drongen ze aan. ‘We willen een antwoord geven aan degenen die ons gestuurd hebben. Wat zegt u over uzelf?’ Hij zei: ‘Ik ben een stem die roept in de woestijn: “Maak recht de weg van de Heer”, zoals de profeet Jesaja gezegd heeft.’

De afgevaardigden, die uit de kring van de farizeeën kwamen, drongen verder aan en vroegen: ‘Maar als u de Messias niet bent en ook Elia niet of de profeet, waarom doopt u dan?’ Johannes gaf hun ten antwoord: ‘Ik doop in water. Maar zonder dat u Hem herkent staat Hij al in uw midden: Hij die na mij komt, maar wiens schoenriem ik niet waard ben los te maken.’ Dit gebeurde in Betanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes aan het dopen was.

De volgende dag zag hij Jezus, terwijl die naar hem toe kwam. ‘Daar is het lam van God,’ zei hij, ‘degene die de zonde van de wereld wegneemt. Hij is het van wie ik zei: “Na mij komt iemand die mijn meerdere is, want vóór mij was Hij er al.” Ikzelf wist niet wie het zou zijn, maar omdat Hij aan Israël moest worden geopenbaard, daarom ben ik komen dopen in water.’ En Johannes getuigde: ‘Ik heb gezien hoe de Geest als een duif uit de hemel neerdaalde en op Hem bleef rusten. Ikzelf wist niet wie het zou zijn, maar Hij die mij gezonden had om te dopen in water, had mij gezegd: “Als je ziet dat de Geest op iemand neerdaalt en op Hem blijft rusten, dan weet je: Hij is degene die doopt in heilige Geest.” Ik heb het gezien, en mijn getuigenis luidt: dit is de Zoon van God.’

Epifanie - 6 januari door Mieke Mosmuller