Home
>
Blog
>
Gedachten en denken

Gedachten en denken

door

Mieke Mosmuller

28-06-2017 3 commentaren Print!

Gedachten komen en gaan, ze vullen het bewustzijn de gehele dag door. Wanneer we kennis willen verwerven komt er een beetje concentratie aan te pas, wat meer aandacht en wilskracht. Maar echt denken is nog iets anders. Kennis vergaren doen we door het intellectuele denken. In onze westerse cultuur lijken we te zijn geboren en te zijn opgevoed om intellectuele denkers te worden. Rudolf Steiner wees erop dat we, door dit intellectuele denken overdag, 's nachts in het niets leven. Dat betekent dat we vervolgens overdag niets in ons denkende bewustzijn hebben wat tekenen uit de geestelijke werelden zijn.


In vroegere tijden (Jacob Boehme, Paracelsus) nam de mens iets van zijn etherlichaam mee de nacht in en werd daarin geïnspireerd met spiritueel weten. Overdag mengt zich dat spirituele weten met de gewone dag-gedachten. Dankzij het feit dat de moderne mens in het niets slaapt, worden we wakker zonder spirituele resten in ons denkende bewustzijn, we hebben daar alleen maar onze eigen denkinhoud. In die denkinhoud hebben we slechts beelden, geen werkelijkheid. Mijn beeld in de spiegel kan mij niet dwingen, tot niets, een foto kan dat evenmin. Dit zouden we vrijheid kunnen noemen, vrij van de hogere werelden zijn we, helemaal onafhankelijk.

Rudolf Steiner in de lezing in GA 221, p. 34:
'Nu komt het wezenlijke. Ziet u, in de natuur van de moderne mens ligt het, dat hij door alles wat hij heeft meegemaakt in dit opzicht, wilszwak geworden is. Dat wil de moderne mens niet waar hebben, maar het is zo: de moderne mens is innerlijk wilszwak geworden. Wanneer men maar wilde, dan zou men dat ook historisch kunnen begrijpen. Men hoeft maar te kijken naar de machtige geestelijk bewegingen die zich vroeger hebben uitgebreid en met welke wilsimpulsen laten we zeggen de stichters van godsdiensten in de wereld hebben gewerkt. Deze innerlijke wilsimpulsiviteit is voor de moderne mensheid verloren gegaan. En daarom laat de moderne mens zich door de buitenwereld opvoeden tot de gedachten die hij heeft. Hij bekijkt de natuur, vormt aan de hand van de natuurprocessen en wezens zijn slechts intellectualistische gedachten, alsof zijn innerlijk ercht slechts een spiegel was die alles spiegelt. Ja, de mens is zo zwak geworden, dat hij een heilloze angst krijgt wanneer er iemand is die uit zichzelf gedachten produceert., wanneer hij de gedachten niet alleen maar afleest aan wat de uiterlijke natuur laat zien. Zodat het zuivere denken zich eerst in geheel passieve wijze in de moderne mens heeft ontwikkeld. Ik zeg dit niet als kritiek; want zou de mensheid direct zijn overgegaan tot een actief produceren van zuivere gedachten, dan zou ze van de oude erfenis allerlei onzuivere fantasterijen in dit denken hebben binnen gebracht. Het was heus een goed opvoedingsmiddel voor de moderne mensheid dat de mensen zich door grandioze filisters als bijvoorbeeld lord Bacon van Verulam hebben laten verleiden om hun begrippen en ideeën slechts uit de buitenwereld te ontwikkelen, zich alles te laten dicteren door de buitenwereld. En zo zijn de mensen er langzaam aan aan gewend geraakt niet in hun begrippen en ideeën, niet in hun denken zelf te leven, maar zich het denken te laten aanreiken door de buitenwereld.'

Onze leertijd is nu echter wel voorbij, de tijd is gekomen om activiteit in het denken te brengen en zelf in ons denken te gaan leven, in onze begrippen en ideeën. Een vereniging van het zelf en zijn begrippen en ideeën, in het denken, zou in onze tijd pas echt 'modern' kunnen worden genoemd.

Gedachten en denkenGedachten en denken door Mieke Mosmuller

Geef uw commentaar





* Commentaren worden vóór plaatsing beoordeeld op hun inhoud. Commentaren met grove, discriminerende, racistische, beledigende, gewelddadige en/of kwetsende uitlatingen worden niet geplaatst. Een ieder die deze regels niet in acht neemt kan, zonder opgaaf van redenenen, worden geblokkeerd.
Commentaren
  • Van Thomas @
    Was ist dieses angebliche "Nichts", in das der Mensch des Nachts eingeht? Ist dieses Nichts nicht ein Etwas?Nach diversen Aussagen von Steiner? Gehen der Astralleib und Ich beim Schlaf nicht in die geistigen Weiten des Kosmos und werden dort auch von Engeln oder auch Verstorbenen mit hilfreichen Impulsen versehen, allerdings ohne Zwang? Gibt es von diesen "Berührungen" nicht manchmal beim Aufwachen sogar einen Nachklang, dem man
    dann natürlich nachsinnen kann?
  • Van @
    Sterk blog met een mooie literatuurverwijzing, Mieke. Inspirerend. 'Het niets' als issue manifesteert zich in verschillende gedaanten. Ook in literaire vorm natuurlijk. Neem wat dat aangaat bijvoorbeeld Faust 2 van Goethe (1. Akt, Finstere Galerie,), Faust tot Mefistofeles: "In deinem Nichts hoff ' ich, das All zu finden." Steiner behandelt dit concreet in zijn lezingenreeks Faust, der strebende Mensch; GA 272, bladzijde 31 en 32. Internetadres:
    http://fvn-archiv.net/PDF/GA/GA272.pdf#page=31

    Heb gisteren bij mijn plaatselijke boekhandel, Donner (Rotterdam), het studieboek De Categorieën van Aristoteles. Letters van het Wereldwoord (Uitgeverij Occident, 2013) en langs directe weg via uitgeverij Occident het aanvullende studieboek Anthroposofie en de categorieën van Aristoteles (Uitgeverij Occident, 2014) besteld.

    Als het gaat om kwaliteit van gedachten, een nastrevenswaardige kwaliteit, zijn de volgende woorden van Steiner, geboden in de eerste voordracht van zijn lezingenreeks Antroposofie voor jonge mensen (GA 217; Uitgeverij Christofoor, 2010; bladzijde 21), zeker ook van belang, behartenswaardig:
    Steiner (GA 217, bladzijde 20 en 21):
    "Als er gezegd wordt dat gedachten flets zijn, moet daaruit niet de conclusie worden getrokken dat er geen gedachten nodig zijn om als mens te kunnen leven. De gedachten zouden alleen niet zo zwak moeten zijn dat ze bovenin het hoofd blijven steken. Ze zouden zo sterk moeten zijn, dat ze door het hart en door de hele mens tot in zijn voeten naar beneden stromen. Het is immers veel beter wanneer er behalve rode en witte bloedlichaampjes ook gedachten door ons bloed pulseren. Het is zeer zeker waardevol als iemand ook een hart heeft, en niet alleen gedachten. Maar het meest waardevol is het als de gedachten een hart hebben. Dat hebben we echter helemaal verloren. De gedachten die de laatste vier tot vijf eeuwen hebben opgeleverd kunnen we niet meer afleggen, maar die gedachten moeten ook een hart krijgen."
    • Van Mieke Mosmuller @
      Beste John, wat fijn dat je zo meedenkt met dit thema. Het ligt ons duidelijk beiden na aan het hart...