Ja, we moeten leren leven met ongerijmdheden en dat is nog wel een hele opgave, ze zijn er in overvloed maar de vraag hoe je daarmee moet leven is een tweede. We worden dagelijks geconfronteerd met alle mogelijke informatie in de krant en op andere manieren en de nieuwe gewoonte is om vandaag iets te zeggen en dan morgen precies het tegengestelde te doen of vandaag iets tegen te spreken en dan volgende week toch gewoon te doen, dat wat je eerst hebt tegengesproken. Dat is voor mensen die proberen het verloop van het leven met het denken te volgen, een nogal onaangenaam gebeuren en het wordt zo langzamerhand ook wel enigszins ondraaglijk omdat dat proces wat ik net schilderde eerder erger lijkt te worden dan beter. En er was ooit een tijd dat je het gevoel had dat je enigszins kon vertrouwen op wat er werd gezegd en geschreven. En op het ogenblik is dat vertrouwen volstrekt misplaatst. Om een voorbeeld te geven, op een gegeven moment staat er in de krant, dat de chef van het RIVM, Jaap van Dissel, heeft meegedeeld dat mondkapjes dat die wetenschappelijk bewezen geen grote bijdrage leveren aan het voorkomen van besmettingen, vervolgens, niet zo heel lang daarna, wordt aangekondigd, dat 1 december een mondkapjesplicht in Nederland zal worden ingevoerd. Hoewel het eerst een half jaar er de schijn van had dat de regering zich volledig liet adviseren door het RIVM, is dat blijkbaar wanneer het een omgekeerd advies is, niet het geval.
Dan is er zoals bekend een hoop op het snel komen van de mogelijkheid om je te vaccineren. De vraag is natuurlijk internationaal wordt de vaccinatie verplicht, of niet? In Nederland klinkt de geruststellende mededeling “nee, de vaccinatie wordt niet verplicht’. Vervolgens komt in het nieuws de uitspraak van onze minister van volksgezondheid, dat het heel goed zou kunnen zijn, dat wanneer je je niet wilt laten vaccineren, dat dat consequenties heeft. Daarna ontstaat er een enorm tumult, men beseft dat dat betekent dat het dan eigenlijk dus toch verplicht is, waarna die uitspraak weer wordt ingetrokken. Niet heel erg lang daarna, volgt de mededeling dat de VVD eigenlijk wel vindt dat een vaccinatie niet verplicht moet worden gesteld, maar dat het weigeren een vaccinatie te laten zetten, wel consequenties moet hebben. En dan trek je je zo langzamerhand wel de haren uit het hoofd, nog afgezien van het feit van de inhoud van de mededeling is het heen en weer geslingerd worden tussen het een en het ander iets wat je alle vertrouwen in een redelijke leiding ontneemt.
Nu is er de laatste tijd veel sprake van een ‘Great Reset’ die zal komen nadat de pandemie enigszins tot rust gekomen is. Dat lijkt een aantal wereldleiders een uitgelezen moment om bepaalde maatregelen die anders met moeite door de bevolking zullen worden geaccepteerd, in te voeren omdat we inmiddels natuurlijk als bevolking toch ook wel gewend zijn aan het feit dat we allerlei dingen moeten opvolgen die we rationeel dan weliswaar niet kunnen inzien, maar die ons eenvoudigweg worden opgelegd.
Die Great Reset werd op 3 juni aangekondigd door twee prominente mensen, his Royal Highness the Prince of Wales en de voorzitter van het World economic Forum Klaus Schwab. En in die maand juni heeft de laatste een boek geschreven met de titel ‘ The great Reset’ dat kun je dus lezen. Het beslaat 280 pagina’s en het beschrijft alle mogelijkheden die er zijn na zon pandemie, ook refererend aan wat er in de geschiedenis na pandemieën beschreven is. Verschillende mogelijkheden worden er beschreven, dus niet één vastliggende reset maar allerlei mogelijke resets die spontaan kunnen optreden en eigenlijk is in dit boek niet zo duidelijk dat er een plan zou bestaan, of een voornemen zou bestaan, om met kracht bepaalde maatregelen op te leggen, hoewel er in ieder hoofdstukje wel een voorbeeld gegeven wordt van wat de schrijver, of de schrijvers, dan als de beste vorm van reset zien.
Het is duidelijk in het verloop van het boek dat er een grote wanorde globaal ontstaan is door deze pandemie. Dat dat op alle gebieden doorwerkt, op alle gebiede met elkaar samenhangt ook, dat we te verwachten hebben dat er grote gevolgen zullen zijn van deze pandemie, vooral ook op economisch gebied en dat er dus te verwachten is dat er wanorde ontstaat, of orde geschapen moet worden. Dus laten we zeggen 246 pagina’s lang wordt daarover uitvoerig gesproken en ik heb het hele boek gelezen en ik heb nergens gevonden dat daar stond dat de pandemie ook anders had kunnen worden behandeld, waardoor die wanorde misschien op een andere manier zou zijn voorkomen.
Dan volgt aan het eind van het boek de conclusie en in het verloop van die conclusie staat dan het volgende:
‘Er is geen, we willen niet ontkennen, dat het COVID-19 virus vaker dan niet een persoonlijke catastrofe heeft betekent voor de miljoenen mensen die daardoor geïnfecteerd zijn, en voor hun families en gemeenschappen.’
en nu moet u goed luisteren
‘Maar op een wereldpeil, wanneer je ernaar kijkt in termen van het percentage van de wereldpopulatie die is aangedaan, is de corona crisis tot zover’ en dit wordt dan laten we zeggen eind juni geschreven ‘een van de minst dodelijke pandemieën die de wereld gedurende de laatste tweeduizend jaar heeft meegemaakt. Naar alle waarschijnlijkheid, tenzij de pandemie zich ontwikkelt op een niet-voorziene manier, zullen de consequenties van de COVID-19 pandemie in termen van gezondheid en sterfelijkheid mild zijn vergeleken bij vorige pandemieën.
en dat bedoel ik met ongerijmdheden. Een boek wat 240 pagina’s wijdt aan de verschrikkelijke gevolgen van deze pandemie, waar niet een keer wordt gezegd ‘misschien had de omgang met deze pandemie anders moeten zijn’ en waar dan toch aan het eind van het boek in de conclusie staat dat de pandemie de meest milde is van de afgelopen tweeduizend jaar.
Dan sta je als lezer werkelijk paf, en je vraagt je af als dat hier geconcludeerd wordt, vervolgens wordt natuurlijk beschreven dat desalniettemin deze pandemie natuurlijk toch de wereld in chaos heeft gebracht, maar ik had dan verwacht dat daar zou staan omdat de inschatting verkeerd is geweest waardoor maatregelen zijn opgelegd, en nog steeds worden opgelegd, die deze chaos en wanorde teweegbrengen, veel meer dan de pandemie zelf. Dat zou eerlijk geweest zijn en dan had dat eigenlijk in het begin van het boek moeten staan, wat mij betreft. Maar het staat aan het eind van het boek, in de conclusie, volkomen onverwacht want er is niets in het boek wat erop wijst dat de schrijver er zo naar kijkt, en vervolgnes wordt deze uitspraak, die loopt dan uit in een toch weer rechtvaardigen van de chaos die ontstaan is omdat alles nu eenmaal met elkaar verweven is, en er is geen uitspraak over de zinloze wanorde die ontstaan is door een pandemie die de meest milde is in tweeduizend jaar.
COVID-19: The Great Reset door Klaus Schwab, Thierry Malleret
COVID-19: The Great Reset door Mieke Mosmuller