Crisisgewenning: je erbij neerleggen?

Na een jaar van maatschappelijke beperkingen door de coronamaatregelen en politieke opschudding door affaires merk je dat je zo ongeveer een jaar nodig hebt om aan een crisis te wennen. Dat kan betekenen dat je het opgeeft en je je overal maar bij neerlegt. Maar je kunt ook het leven opnieuw opnemen en de positiviteit ontwikkelen. Waar de huidige crisis nog bezig is, is over de volgende crisis al weer in de krant te lezen. Hoe blijf je als mens in al dit crisisgeweld positief? Bekijk video op YouTube

eEen mens is een wonderlijk wezen en zeker geen machine, geen apparaat dat kan worden ingeprogrammeerd. De mens heeft bepaalde wonderlijke processen die je misschien alleen maar op het spoor komt wanneer je erop let. We hebben vorig jaar in de winter meegemaakt dat er een epidemie begon die tot pandemie uiteindelijk werd uitgeroepen en we herinneren ons natuurlijk nog dat na de carnavalsvakantie, toen mensen op vakantie waren geweest, hier in Nederland de eerste besmetting geconstateerd werd en ik weet niet hoe het u vergaan is, ik hoor van veel mensen dat ze aanvankelijk toch wel echt bang zijn geweest voor deze virusinfectie, ook de mensen die naderhand daar toch wat meer sceptisch tegenover staan, zeggen vaak dat ze toch in het begin vaak bang zijn geweest. Ik herinner me dat niet, ik heb van het begin af aan een gevoel gehad dat, ja, een dubbele agenda of zoiets gevoerd werd, maar ja, dat kun je verder niet bewijzen, je kunt alleen maar verdragen dat het zo gaat als het gaat en dat je in twee werelden leeft: een innerlijke wereld waar je bemerkt dat er iets anders beleefd wordt dan wat er in de uiterlijke wereld overal als berichten verschijnt. Dat kreeg dan een soort van hoogtepunt of dieptepunt in de loop van maart. Eerst werd er nog gezegd, och in mei is het allemaal wel weer voorbij. Maar in maart werd het dan toch door een aantal landen noodzakelijk geacht om de grenzen te sluiten en lockdowns af te kondigen en Nederland bleef daar tamelijk gematigd in, maar het was natuurlijk toch duidelijk dat er tot de mensen moest doordringen dat er een ramp gaande was. En wat ik nou eigenlijk zeggen wil, want dit weten we natuurlijk allemaal, we hebben het maar al te heftig meebeleefd, wat ik zeggen wil is dat het zo merkwaardig is dat een jaar nadat die lockdown en die grenssluitingen plaatsvonden en het dus echt een probleem werd, ik in ieder geval gemerkt heb dat er een soort verlies aan interesse optreedt. Dat je het gevoel krijgt: we weten het nu zo langzamerhand wel. En wanneer ik nog een video zou moeten maken, dan weet ik eigenlijk niet meer wat ik er nog aan toe moet voegen, want alles is nu echt gezegd en wat er intussen allemaal nog gebeurt, en dat is in feite dan toch nog wel heel veel, dat wekt de interesse niet meer. En daarom heb ik gedacht: dit lijkt een geestelijk-natuurlijk proces te zijn, dat je, wanneer er zoiets heftigs in je leven komt, dat je na een jaar ongeveer daaraan gewend bent. En daar kun je natuurlijk heel veel verschillende kanten mee uit. Want gewend zijn aan iets kan betekenen dat je je erbij neerlegt en ik geloof dat we dat niet moeten doen. Gewend zijn kan ook betekenen dat je een andere verhouding zoekt tot het je niet erbij neerleggen en ik heb dat naar aanleiding van de uitslagen van de verkiezingen in Nederland in maart ook al gezegd, dat je op een gegeven moment wel heel duidelijk bemerkt dat je als mens een geweldige veerkracht hebt, een veerkracht die dan vanuit de christelijke beleving met Pasen ook nog een fundament geschonken wordt. En wanneer je naar buiten kijkt in de natuur, dan zie je ook hoe daar min of meer objectief getoond wordt, dat ook de natuur buiten de mens die veerkracht heeft. En ik geloof dat het tijd wordt dat we onze lijdzaamheid, het lijden aan de situatie gaan omvormen in positiviteit. Ik voel heel duidelijk dat ik tegen mezelf zeg: ik heb er genoeg van! En je merkt ook in de wereld, dat het lijkt alsof iedereen er genoeg van heeft, hoewel er gezegd wordt dat er toch nog heel veel mensen achter het overheidsbeleid staan, maar dat bedoel ik eigenlijk niet, je kunt daar wel achter staan, maar dat wil niet zeggen dat je er niet genoeg van hebt. Dus je ziet op allerlei fronten naar voren komen dat mensen er echt mee klaar zijn, dat ze het voor gezien houden en datgene wat na-moppert, mee beweegt met de angstmakerij, dat lijkt meer een stuk theater dan dat het een werkelijkheid is.

Zo is het voor mij. En dat levert mij een heel sterke impuls op om de zaken te willen omkeren en om met de natuur mee te juichen, ik heb dat de vorige keer ook al gezegd. We zijn dit jaar gezegend met een prachtig voorjaar en het lijkt wel alsof de planten extra hun best doen om te compenseren wat op andere gebieden van ons wordt afgenomen. En dat is niet alleen in de plantenwereld, maar er zijn zoveel mogelijkheden in het leven om niet naar het negatieve te kijken, maar naar het positieve. En je merkt dat wanneer je in het negatieve vastraakt, dat je loodzwaar daarvan wordt, terwijl we als mensen toch werkelijk een andere missie, een andere opgave hebben dan je voort te slepen in de ellende. Nu is het zo, dat dit ook met zich meebrengt dat je, dat ik, genoeg heb gekregen van de politiek. Ik had er altijd eigenlijk al geen zin in, maar het is een jaar lang - heeft het zich sterk naar voren gedrongen door de corona-problematiek. In Nederland zijn de verkiezingen geweest, daarna een geweldige toestand met betrekking tot een nieuwe formatie van de regering, daar zijn merkwaardige dingen naar voren gekomen, dat is weer een beetje tot rust gekomen en net nu het weer een beetje tot rust is gekomen komt er een nieuwe storm in Nederland op gang. Het lijkt erop dat het regeringskabinet in een bepaalde affaire - die al langer speelt en die ook geleid heeft tot val van dat kabinet - dat die, nou in ieder geval echt een dubbele agenda hebben gehouden en dat daar zoals dat nu eenmaal is, notulen van bestaan waarvan de inhoud is uitgelekt. Die dubbele agenda die komt dus nu aan het licht. En ik geloof dat dat tot een bezinning leidt. In de eerste plaats zou je zeggen: als een dubbele agenda daar mogelijk is, dan is die ook in andere thematiek mogelijk. En dan is het natuurlijk heel goed mogelijk dat het hele beleid dat rondom corona gevoerd wordt ook anders gepresenteerd wordt dan het in werkelijkheid is, laat ik het maar zo zeggen. Waar zou je nog het vertrouwen vandaan moeten halen dat in regeringszaken alles zo gaat zoals het hoort? En waarom zou je daar ook eigenlijk vertrouwen in hebben, want regeringsleiders zijn mensen, en zijn precies dezelfde soort mensen als alle andere mensen, helemaal niet elitair of zoiets dergelijks, ze hebben geen moreel examen afgelegd, ze hebben andere examens afgelegd, en ze zijn op de een of andere manier tegen de wet van de zwaartekracht in omhooggerold, je moet je dus dat wel realiseren, dat je met heel gewone mensen te maken hebt en gewone mensen proberen allerlei dingen te verbergen en anders zich voor te doen dan ze zijn, dat is toch waar je voortdurend mee te maken hebt. En ik wil natuurlijk graag oproepen ertoe om dat in ieder geval in jezelf niet te doen. Dat je in jezelf de positiviteit vindt om bij de waarheid te blijven want dat is positiviteit. Negativiteit is onwaarheid en leugen. Positiviteit is de waarheid. Maar wanneer je dan kijkt naar deze eigenlijk derde rel binnen een paar maanden binnen de regering van Nederland - ik heb dan dat ik terugkijk in mijn leven en ik ben ook een paar keer lid van een bestuur geweest, dat waren geen belangrijke besturen, maar het waren wel echt bestaande  besturen en ik heb daar iedere keer met de handen in het haar gezeten, innerlijk, ik ben daar opgevallen door een absolute zwijgzaamheid, ik kreeg het niet voor elkaar om deel te nemen, en dat had ermee te maken dat ik voortdurend gewaarwerd dat daar bepaalde dingen in scene worden gezet die dan vervolgens worden uitgevoerd, terwijl de buitenwereld natuurlijk de scene dan vervolgens voor het echte leven opvat, terwijl het in feite een in elkaar gezette scene is. Dat vond ik zo ontzettend moeilijk dat ik er ook weer uitgegaan ben, uit die besturen en op een gegeven moment ook bij volgende aanbiedingen ervoor heb bedankt, maar het is natuurlijk vanzelfsprekend dat dat in andere kringen, in ander soort besturen, in een bestuur van een land, dat het daar ook zo gaat. Dus we kunnen natuurlijk ook proberen tegen onszelf te zeggen: Hoe heb je nou ooit kunnen denken dat dat in een kabinet niet het geval zou zijn. De kamer is buitengewoon verbijsterd en natuurlijk ook boos want zij hebben de taak om het kabinet te controleren, maar als zij de informatie niet krijgen die ze daarvoor nodig hebben, dan kunnen ze dat natuurlijk niet. En die boosheid is natuurlijk gerechtvaardigd. Maar aan de andere kant zou je kunnen zeggen: ja het is natuurlijk ook wel enigszins onnozel om ervan uit te gaan dat het hoogste bestuur, het kabinet, anders zou functioneren dan alle andere besturen. Dat zijn dezelfde mensen die in andere besturen zitten, het zijn dezelfde mensen die naar school gaan, naar de universiteit gaan, die banen hebben, die kinderen hebben, gezinnen hebben, en overal is duidelijk dat de mens aan de ene kant een wonderbaarlijk, schoon waar en goed wezen is, maar dat die mens, diezelfde mens daar voortdurend onderuit valt. En waarom zou dat in de hogere kringen niet het geval zijn?

Dus wat mij betreft zijn deze gebeurtenissen in Nederland een heel duidelijk beeld voor het feit dat we ons bewust moeten zijn dat in alle bestuur, en ik geloof dat dat werkelijk in alle bestuur is, ook in het bestuur in het rechtsleven, dat in alle bestuur de onwaarheid een vrij grote rol speelt. En als wij nou eens ophouden met geloven dat het daar allemaal helemaal eerlijk toegaat, dan hebben we meer in huis zal ik maar zeggen om hard te maken dat de zogenaamde samenzweringstheorieën natuurlijk gerechtvaardigd zijn. Niet altijd naar hun inhoud, maar het feit dat ze bestaan is natuurlijk wel degelijk gerechtvaardigd want je ziet dat nu, in Nederland, in de regeringskring, bewezen, dat daar een agenda gevoerd is, die onbekend was voor de kamerleden en dat die kamerleden dus in feite met een samenzwerinkje geconfronteerd worden - dat overigens gigantische gevolgen heeft gehad, dat samenzwerinkje.

Zo kunnen we dat toch zonder problemen te krijgen doorredeneren naar andere programma's die over ons worden uitgerold. En ik denk dat we op onze qui vive moeten zijn, gister of eergisteren stond in de krant dat we te verwachten hebben dat er gevaarlijke muggenplagen naar Nederland komen. Dezelfde mevrouw Koopmans die ook met de virussen bezig is, heeft zich ook hiervoor ingezet en dat wordt een heel nieuw item. Een ander item is de dreiging van een Cyber aanval. Het is bekend, dat op 9 juli, binnenkort, het world economic forum een event organiseert waar bedrijven aan mee kunnen doen om zich te scholen in beveiliging tegen een zodanige mogelijke aanval. Nu zou je kunnen zeggen, ja zo’n event hebben we al eens eerder gezien, namelijk in 2019, toen werd een pandemie gesimuleerd en een paar maanden later hadden we die pandemie. Dus het is een beetje akelig dat zoiets nu wordt geoefend, maar tot onze geruststelling kunnen we lezen dat dit al jaren gebeurt, dat er dus jaarlijkse cursussen zijn georganiseerd door dit forum waarin je kunt oefenen om je te beveiligen tegen zo’n Cyber aanval. Maar goed, er wordt wel voor gewaarschuwd en je zou kunnen zeggen, dat kan een volgende ellende zijn die over ons komt. Een andere ellende is de vooruitzichten dat de levende werking, de stralingskracht van de zon moet worden ingeperkt, omdat de zon ons het klimaatprobleem verschaft en wij, om onze aarde te beschermen dus iets moeten doen aan de straling van de zon. Dat zijn proeven die ook in de zomer genomen gaan worden en zo ligt er heel wat ellende op ons te wachten.

En nu zult u zeggen: ja waar blijf je nou met je positiviteit? Ik zal dat zeggen: de positiviteit is, dat de aarde met de mens geen apparaat is, dat het geen machine is en de zon ook niet. De zon is de bron van onze levenskracht. Dat we nu zien dat de natuur zo ongelooflijk mooi weer opstaat tot leven, dat is een directe werking van de zon, dat weet toch ook iedereen. Dat is niet alleen een natuurkundig verschijnsel, maar dat is ook een biologisch en een levensverschijnsel. En zo is onze aarde ook niet een ding wat daar op een merkwaardige manier zichzelf in het heelal draagt en ja dan zou je dus haast bang moeten worden dat die op een keer naar beneden valt, waarom blijft die daar eigenlijk hangen? De aarde is niet een ding, is niet een apparaat maar is een machtig levend wezen en wij als mensen hebben deel aan die aarde, we hebben daar een stuk van gekregen, ons lichaam, en wij leven in een deel van die prachtige levende majesteitelijk goed functionerende aarde. Daar zou je uren over kunnen doorpraten want waar zijn we eigenlijk bang voor? Natuurlijk, met het leven op aarde hangt de dood samen, dat is een lotsgegevenheid, daar kunnen we ons eigenlijk min of meer aan overgeven, dat dat op een gegeven moment op je weg ligt, dat punt. Maar tot die tijd kunnen we ons vertrouwen geven aan die levenskrachtige, door de zon iedere keer weer opgewekte aarde, waarin we gelukkig kunnen zijn, waarin we de mooiste dingen kunnen zien, de meest fantastische aangeboren eigenschappen kunnen ontwikkelen en kunnen ontplooien, dat kan geen lockdown ons onmogelijk maken. Behalve wanneer we bij de pakken neer gaan zitten en daar ben ik in ieder geval na een jaar mee opgehouden.