Het is niet links of rechts, maar erop of eronder!

In het huidige politieke landschap heb je als kiezer niet veel meer aan de klassieke kwalificatie links of rechts. Daar waar linkse partijen veelal sociaal georiënteerd waren en rechtse partijen meer zakelijk, worden partijen in de huidige coronacrisis meer onderscheiden door kwalificaties als coronakritisch of coronavolger. Zelfs als je een stem wilt geven aan een religieus georiënteerde partij lijkt het barmhartige, wat je van bijvoorbeeld een Christen verwachten mag, niet goed meer te vinden. Hoe stem je in deze tijd op liefde, verdraagzaamheid én de vrijheid? Bekijk video op YouTube

U zou misschien kunnen denken dat deze videos enigszins politiek gekleurd zijn, maar dan vergist u zich. Ik heb mijn hele leven lang geen belangstelling voor politiek gehad en dat begon al toen ik nog op de middelbare school zat en de geschiedenisleraar het daar goed voor ons vond dat wij, er waren toen waarschijnlijk ook verkiezingen op handen, dat hij het goed voor ons vond dat wij bij verschillende politieke partijen brochures zouden bestellen en ons daarin zouden verdiepen en dan daaruit een conclusie voor onszelf zouden kunnen trekken wanneer we zouden gaan stemmen, waar we toen nog te jong voor waren. Ik heb dat natuurlijk gedaan en we hebben die brochure bestudeerd, bekeken, gelezen, op ons laten inwerken en voor mij was eigenlijk de conclusie dat politieke partijen in feite verzamelde meningen zijn, dus dat je in de verschillende partijen verschillende collecties van verschillende meningen vindt, en dat je eigenlijk, tenminste dat was in mijn geval zo, bij de ene partij die mening aantrekkelijk vindt, en die weer niet, en bij de andere partij die mening aantrekkelijk of juist vindt en een andere weer niet. Dus je zou het liefst hebben gezien dat je uit alle partijen een bloemstuk had kunnen maken waarbij je overal het schoonste eruit neemt en dat bij elkaar brengt, dan misschien weer tot een nieuwe partij, waarvan dan vervolgens natuurlijk anderen weer zeggen ja maar daar zitten meningen in die bevallen me en er zitten ook meningen in die bevallen me helemaal niet. Kortom, wat moet je met politiek. Verder is het zo dat ik in mijn werk en in mijn privé-leven altijd de behoefte heb gehad om het midden te zoeken. En wanneer je dan zou moeten gaan stemmen, dan zou je de behoefte hebben om dan ook voor het midden te stemmen. Bijvoorbeeld voor een partij die ook nog een religieus midden bewandelt, een christelijke partij. Dat heb ik dan ook jarenlang zo gedaan en er is eigenlijk pas in de laatste tijd een meer een tendens bij mij gekomen om dan toch wel iets meer interesse te hebben in de politiek. En wat mij daar vooral heel duidelijk is opgevallen is dat we afstand moeten gaan nemen van de begrippen links en rechts want die behoren tot een ander tijdperk. Je kunt echt niet meer zeggen dat je in deze tijd te maken hebt met de zogenaamde linkse partijen en dat die ook een sociaal gevoel zouden hebben, terwijl je bij de rechtste partijen waarbij je misschien meer het zakelijk belang verwacht dat het hoog geacht wordt, dat eigenlijk ook niet vindt.  

Neem nou een VVD in Nederland, volkspartij voor vrijheid en democratie, was altijd een rechts georiënteerde partij maar je kan dat in deze tijd eigenlijk helemaal zo niet meer beleven dus het onderscheid links rechts moet echt wel worden vervangen, en in dit moment zou je zeggen ja het onderscheid moet worden vervangen door corona volger of corona kritisch. En dat het dan zo is, dat wat vroeger de linkse partijen waren dat dat met name de corona volgers zijn en dat wat vroeger de rechtse partijen waren meer corona kritisch gekleurd lijken te zijn dat moeten we dan maar vergeten want je kunt daar eigenlijk niks meer mee beginnen. Ik heb een voorbeeld, afgelopen week verscheen in de krant een bericht, een artikel, dat het CDA, de minister, een voorstel had gedaan om de, een wetsvoorstel, om de WW de werkeloosheidsuitkering, terug te brengen van twee jaar naar een jaar. Dat is een christelijke partij, die, op een moment dat er een crisis in het land woedt, waarbij te verwachten is, dat er nog heel veel mensen werkeloos zullen worden, dat op dat moment gezegd wordt dat de werkeloosheidsuitkering maar beter kan worden gehalveerd, dat levert een besparing van zeshonderd miljoen op, het is tenslotte voor mensen beter, wordt dan gezegd, als ze werken daar voel je je veel prettiger bij. Nou dan denk ik christen? Nee. Democratisch? Ook niet. En Appel, ja dan weet ik dan ook niet meer wat dat betekent. Dus het midden lijkt dan wel haast het sociale te hebben vergeten. En wat mij betreft is de belangrijkste betekenis van het christendom het principe dat alle mensen voor Hem gelijke waarde hebben. Niet dat ze gelijk zijn, want dat kan natuurlijk niet, dat willen we ook niet, dat we allemaal identiek zijn, maar wel dat we gelijkwaardig zijn. Dat is het oerchristelijke principe. En wanneer je dat in je hart probeert op te nemen en door het leven heen te dragen dan zijn een aantal politieke keuzes in feite onmogelijk geworden want dan wil je niet dat op een moment dat heel veel mensen in financiële nood beginnen te komen dat ze ook nog het uitzicht op twee jaar uitkering verliezen. 

Maar je wil ook niet dat mensen in de hele wereld die in ernstige nood verkeren dat die niet meer zouden mogen vluchten naar Nederland. Nederland is altijd een land geweest, een toevluchtsoord voor mensen die het in hun eigen land moeilijk kregen. Een van de beroemde voorbeelden is Spinoza, en wat zou Amsterdam zijn zonder Spinoza. Vluchtelingen moeten in Nederland een toevluchtsoord hebben. Natuurlijk moeten het dan wel echt vluchtelingen zijn. Dat is natuurlijk iets anders. Maar wanneer je een christelijk hart hebt dan wil je niet anders dan dat jouw land een toevluchtsoord is voor mensen die nergens anders terecht kunnen. En wanneer je je zo als christen in de wereld voelt, dan wordt het nog moeilijker om in deze tijd het uit te houden en ook om in deze tijd keuzes te maken. Het uithouden dat lukt dan uiteindelijk doordat het Christusprincipe ook het principe is van het absolute vertrouwen in de toekomst. Dat je weet dat je door moeilijke tijden heen kunt gaan maar dat aan het eind van die moeilijkheden altijd weer de opstanding daaruit licht. Dat is een ander christelijk principe wat natuurlijk bij het eerste hoort. En wanneer u met uw hart behoefte hebt om zich in die christelijke gevoelens te verdiepen van liefde en medelijden dan kunt u het beste uw toevlucht nemen tot het Lukas evangelie en daarin staat die beroemde gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Een slachtoffer van een geweldsmisdrijf ligt langs de weg en dan komen er twee, achtereenvolgens komen er twee Joodse hooggeplaatste personen langs en die kijken bij wijze van spreke de andere kant op. Dan komt een derde voorbijganger en dat is een Samaritaan, een lid van een volk dat door de Joden niet werd hooggeacht en die Samaritaan wordt bevangen door diep medelijden met die lijdende mens daar en die helpt hem. Dat is het christelijke principe. Niet gebonden aan een volk of een nationaliteit maar gebonden aan de liefde en het medelijden. En nu in onze tijd hebben we te maken met een proces waarvan je het gevoel hebt dat er een automatisme ontstaan is in het proces zelf. Ik heb in toenemende mate de indruk dat de maatregelen op zichzelf staan en doorlopen, of nu de feiten dat ondersteunen of niet. Het is een soort automobiel geworden wat zelf rijdt in plaats van een kar die door mensen getrokken wordt. Die, dat automobiel dat uit zichzelf rijdt, dat rijdt en dat rijdt maar door. En dat doet ongelooflijk veel leed ontstaan. Ik geloof dat dat wanneer je moet kiezen voor een politieke partij, op dit moment het belangrijkste argument is voor je keuze. 

In Nederland zijn volgende week verkiezingen en heel veel mensen zullen naar de stembus gaan. En ik zou het niet wagen om wat voor advies dan ook te geven voor een bepaalde partij maar wat ik wel wil doen is een oproep doen om er over na te denken dat we op dit moment in een krachtenspel ons bevinden en daar gaat het eigenlijk niet meer om punten in een politieke partijprogramma. Of je het daar wel of niet mee eens bent, dat speelt natuurlijk wel een rol, maar de hoofdrol speelt op dit moment ben je volger van het maatregelenbeleid, vind je dat het terecht is allemaal, of heb je daar ernstige kritiek op. Dat moet je voor jezelf duidelijk zien te maken. En dat zou je keuze moeten bepalen. Wanneer je een volger bent zijn er een aantal partijen die dan zeker voor de hand liggen en wanneer je kritisch staat tegenover de maatregelen dan is er toch ook nog wel keus uit een aantal politieke partijen die dan natuurlijk wat hun programmapunten van elkaar betreft van elkaar verschillen. Dus niet van mij een oproep om hier of daar op te stemmen maar wel om je te bezinnen op het krachtenspel wat gaande is en dat zou de richting van je stem moeten bepalen. Daar achter ligt dan wat mij betreft het christelijke hart dat klopt voor alle mensen in de samenleving en dat is niet allen, dat zijn niet alleen de mensen die een risico lopen om ziek te worden, dat is niet alleen met, dat heeft niet alleen met gezondheid te maken, maar dat heeft beslist ook met andere levensfactoren te maken. Daar wordt voldoende aandacht aan besteed. En ja ik wil dan nog een keer zeggen luister naar het kloppen van je christelijke hart.