Wat is een besmetting: het aantonen van een virus of een ziektebeeld met symptomen?

Het menselijke lichaam is een individueel organisme dat zich alles wat van buiten komt eerst eigen maakt voordat het het toe kan laten of gebruiken. Wat niet eigen gemaakt kan worden wordt geweerd of uitgestoten. Als dat niet lukt ontstaat ziekte.

Micro-organismen: we hebben ze in alle gebieden in ons lichaam rijkelijk aanwezig waar we communiceren met de buitenlucht en ze helpen ons bij het verweer tegen micro-organismen die ons niet eigen zijn. Met de micro-organismen die ons eigen zijn kunnen we heel goed samenleven en die helpen mee zodat, wanneer er een belegering van buitenaf komt, er weerstand geboden kan worden.

Wat is een besmetting: het aantonen van een virus of een ziektebeeld met symptomen plus een positieve test?

Is de mens passief overgeleverd aan een ziekmakend virus?Bekijk video op YouTube

We horen dagelijks het aantal besmettingen met het Covid-19 virus. Of tenminste, het corona-virus, dat mogelijkerwijs die covid-19 ziekte zou kunnen veroorzaken. In het voorjaar lag de nadruk meer op het aantal doden, dat staat er nu nog wel, maar dat staat altijd helemaal aan het eind, het hoofdcijfer is het aantal besmettingen en dan vervolgens het aantal ziekenhuisopnames en dan het aantal opnames op de ic, soms staat er ook nog wel bij hoeveel mensen het ziekenhuis weer hebben verlaten. Op zich vind ik dat een wat charmantere manier om er mee om te gaan, wanneer je ook vertelt hoeveel mensen er van deze ziekte genezen. Niet alleen besmettingen en opnames maar ook mensen die weer genezen zijn, want dat beïnvloedt het aantal natuurlijk ook. Maar dat was voor mij  aanleiding om eens enige gedachten over het verschijnsel ‘besmetting’ te vormen, en er wordt natuurlijk heel veel over gezegd, het is duidelijk dat wanneer je een pcr test doet, dat je dan het virus rna aantoont met een zekere mate van waarschijnlijkheid, het is dus niet een visuele zekerheid, maar het is een op grond van de gevolgen van de test, een soort waarschijnlijkheidsberekening die dan gedaan wordt, en daarop, op die waarschijnlijkheidsberekening volgt dan de uitslag positief of negatief. Daar moeten we nog wel aan wennen, he, dus het woord besmetting is eigenlijk niet juist want een besmetting zou niet zijn dat het virusdeeltje wordt aangetoond maar dat zou natuurlijk eigenlijk toch eerder zijn dat je ook ziekteverschijnselen hebt van die aanwezigheid van dat deeltje. Maar goed, opvallend vind ik dat we door de wijze waarop met het verschijnsel besmet of niet besmet wordt omgegaan, dat we een bepaalde visie onbewust opgelegd krijgen alsof de mens een stuk vlees is dat wanneer het niet goed wordt opgeborgen begint te bederven en dan ook het naburige vlees zou kunnen aansteken. Dat is natuurlijk overdreven, dat weet ik ook wel, maar er zit toch een soort van tendens in deze omgang met het virus die maakt dat de mens die op deze manier toch een zekere opvoeding vanuit deze berichtgeving krijgt, dat die het gevoel krijgt dat die overgeleverd is, zoals een stuk vlees overgeleverd is aan wat ermee gedaan wordt. En ja, ik denk dat dat een vernietigend iets is voor het gevoel van het mens-zijn. Wanneer je kijkt naar wat een mens eigenlijk is, dan moet je toch toegeven dat het een natuurverschijnsel is. Maar het is een heel bijzonder natuurverschijnsel, die mens, want wanneer die voeding tot zich neemt, dan neemt hij iets tot zich wat uit de natuur komt, maar dat mag absoluut niet zo blijven zoals het in de natuur is. De hele voeding, de spijsvertering van de voeding, is erop gericht om datgene wat je uit de natuur in je opneemt, om dat volledig te denatureren. Dat moet helemaal ontdaan worden van alle natuurlijke eigenschappen, en vervolgens ga je als mens, zonder dat je dat weet, aan de slag om dat weer in een opbouw te brengen, zo, dat het uniek bij jou past. Dus alles wat van buiten komt en wat niet uniek is zodat het bij jou past, dat je het uniek gemaakt hebt, dat wijs je in feite af. En dat leidt ertoe dat wanneer je voeding opneemt die je niet tot je eigen kunt maken, die je je niet eigen kunt maken, dat  dat ziekte tot gevolg heeft. He dus eigenlijk in het heel natuurlijke proces van voeding en spijsvertering ligt al de positieve eigenzinnigheid van het mensenwezen. Dat mensenwezen is een uniciteit. Eider voor zich . En je kunt ook niet zomaar het orgaan van de een in het lichaam van de ander plaatsen, dat weten we allemaal, dat wordt hard teruggewezen. Dat accepteert de eigenzinnigheid van het lichaam niet. En wanneer je bijvoorbeeld een bepaald vreemd lichaam in je krijgt, bijvoorbeeld een splinter, ook dat accepteert het lichaam niet. Het doet twee dingen, ofwel het lukt om het uit te drijven, dat kun je ook een handje helpen natuurlijk, maar het moet eruit, en als dat niet lukt dan wordt het afgekapseld. Dan wordt het als het ware gevangen gezet in een huidje, binnenin, en dan leidt het daar een eigen leven verder maar het mag niet deelnemen aan het menselijke organisme in zijn geheel. Dat is iets, dat zouden we ons toch eens goed voor ogen moeten stellen, wat een ongelooflijke kracht iedere mens heeft om de natuur buiten zich te houden en waneer die noodzakelijkerwijs binnendringt om dan die natuur helemaal te denatureren en je eigen te maken. Dat is iets, dat is niet alleen in het lichamelijke gebied het geval, dat vinden we ook in de andere gebieden van het mensenwezen terug. He wanneer we denken aan het laatste jaar en we ervaren wat het nieuws met ons heeft gedaan in deze crisis dan kun je echt wel zeggen dat je bepaalde gevoelens van buitenaf in je krijgt waarvan je niet het gevoel hebt dat ze tot je eigen leven behoren he dus dat zijn vreemde lichamen eigenlijk in het gevoelsleven, en je kunt daar in feite alleen maar mee leven wanneer je die eigen maakt. Wanneer je ze eerst ontzielt zou je zeggen om ze dan vervolgens met je eigen ziel in overeenstemming te brengen. Dat doen de mensen meestal niet, die zijn dan toch passief en laten datgene wat aan gevoelens in je binnenstroomt wanneer je kennis neemt van deze ellende de afgelopen tien maanden ofzo, wanneer je dat passief in je laat binnenstromen dan word je daar psychisch ziek van, werkelijk. En nou daar wordt veel over gesproken, de gevolgen, de psychische gevolgen van deze crisis, maar je kunt het ook beredeneren he, dat is nog los van alles wat er gebeurt, alle trieste gevolgen van deze crisis, los daarvan is de psychische werking heel groot, omdat het zon overmacht aan gevoelens op je af stuurt die je eigenlijk maar moeilijk van je af kunt houden, dat je wel haast erdoor wordt overweldigd, tenzij je erin slaagt om die gevoelens te onderscheiden van hoe je je eigenlijk voelt, ze te denatureren maar dan kun je dus beter zeggen te ontzielen, dus de ziel van buiten eruit te halen en het met je eigen zielenleven in overeenstemming te brengen. Dat probeer ik hier in deze opname iedere keer te doen, dat je de dingen opneemt maar dat je vervolgens dat niet in de passiviteit laat vallen maar dat je daar wat tegenover stelt. Dat je actief wordt, en zegt nee ik neem het niet zo op zoals het zonder meer aan me wordt aangeboden maar ik ga ermee aan het werk en ik maak zelf wel uit wat ik daar aan gevoelens terecht vind en niet. Nog bewuster ligt dat natuurlijk in het gebied van de informatie, in de gedachten die je aangeboden krijgt en daar is natuurlijk een overmacht aan feiten die je geleverd krijgt van alle kanten door de verandering van het lezen op papier naar het lezen op het scherm is er een zekere gehaastheid in het opnemen van informatie gekomen en bovendien dus een soort ongeduld ook en daarmee gaat natuurlijk gepaard dat er minder zorgvuldig gelezen wordt. Ik heb een paar keer geleden een citaat uit 1911 voorgelezen over de krantenlezer nou je kunt ervan op aan dat het nu nog weer een hele andere vorm heeft aangenomen omdat de mens helemaal niet eens meer zo precies leest he dus het gaat allemaal wat ze noemen diagonaal vlug globaal en dan weet je het wel weer, terwijl je dat natuurlijk eigenlijk wel zou moeten doen. Je zou eigenlijk de het geduld moeten opbrengen om wanneer je een artikel in de krant leest, om dat ook werkelijk van de eerste letter tot de laatste letter belevend te lezen en dan komen er vaak hele verassende dingen naar boven waar je anders beslist overheen leest. Zo was er een paar dagen geleden een artikel over het feit dat Nederland de klimaatdoelen niet gaat halen in 2020. dat zijn afspraken kennelijk die gemaakt zijn en daar moet ieder land zich aan houden. Je moet zoveel minder co2 produceren en wanneer dat niet lukt dan heb je het doel niet gehaald. Maar wat stond er in dat artikel? Daar stond dat het moeilijk zal zijn voor Nederland om dat doel alsnog te halen, behalve wanneer er bijvoorbeeld een strenge lockdown wordt ingesteld. Het zou jammer zijn als je daar overheen leest he want ik wil niet zeggen  dat het betekent wat je onmiddellijk denkt dat het betekent maar je mag het toch wel denken, he. Je mag je dan toch wel afvragen gaat het eigenlijk wel om het virus? Daar twijfel je eigenlijk natuurlijk als je de logica van de ontwikkeling van de ziekte in samenhang met de maatregelen ziet twijfel je daar toch al aan, maar dit is dan wel een hele interessante tussenzin, die daar dan zo staat. Maar daarvoor moet je wel het hele artikel lezen en niet alleen naar de kop kijken, of diagonaal lezen, want dan lees je er gegarandeerd overheen. En zo is het ook in het denkleven het geval, dat je daar in besmet raakt, je raakt in je zielenleven besmet, je raakt ook in je denkleven besmet. Omdat je passief bent. Je kunt eigenlijk alleen maar besmet raken wanneer je passief bent. En dan kom ik terug bij de lichamelijke besmetting. Wanneer je bedenkt dat de mens in feite de natuurlijke voeding niet verdraagt als die niet wordt gedenatureerd en vervolgens eigen wordt gemaakt ,dan zie je daaraan dat die mens een bepaalde kracht in zich draagt die ervoor zorgt dat de natuur zo wordt omgevormd dat zij bruikbaar wordt voor de mens. Dat doorgedacht in het veld van de besmetting mag je zeggen de hele wereld kan vol zijn met druppels vol met virus of met aerosolen die vol zitten met virus, die kun je inademen, je kunt het gehoest en geproest van andere mensen in je inademen, dat is een natuurverschijnsel wat er dan in je binnenkomt, en wat doet de mens? Dat is niet een passief liggend iets die daar niets tegen doet, die mens begint onbewust onmiddellijk actief te worden. En wat je dus eigenlijk zou moeten doen  is maatregelen nemen om die activiteit die de mens op zich heeft , maar misschien niet altijd in voldoende mate kan inzetten, om die te stimuleren. He dus besmetting is echt de ene kant, dat is de ene kant van buiten. Maar er is ook nog een binnen en dat binnen dat moet geholpen worden in tijden waarin van buiten te sterke aanvallen komen. En wanneer je dat enigszins doorleeft dan word je daar wel verdrietig van, wanneer je ziet dat maatregelen genomen worden die helemaal niet dat doel dienen om de mens van binnenuit actiever en sterker te maken in het zelf kunnen bestrijden van een aankomende infectieziekte. He we hebben we zien natuurlijk dat heel veel mensen zogenaamd besmet zijn die niet of nauwelijks ziek zijn of worden, dat zijn mensen die hebben die onbewuste lichamelijke weerstand voldoende in zich aanwezig. Die hoeven dus eigenlijk geen vaccinatie want die kunnen dat zelf. Die vaccinatie is een prikkel om je ertoe aan te zetten om actief te worden, maar je kunt je voorstellen dat je dat dan ook niet meer zou doen. Dat je zo passief bent geworden dat je zelfs een vaccinatie aan je voorbij laat gaan. Dus wat zien we? We zien dat de reactie op besmetting ligt in de huidige tijd vrijwel uitsluitend in het vermijden van de mogelijkheid om besmet te worden. Maar dat is echt maar een kant van de zaak ,en de meest onbelangrijke. De belangrijkste kant is de activiteit van het menselijke lichaam zelf. Die kracht waardoor de mens niet accepteert dat er van buiten iets binnenkomt wat niet eigen gemaakt is. En je zou dus eigenlijk moeten op een rij zetten welke  facturen dat dan zijn waardoor die weerstandsvermeerdering tot stand komt. Nou een van de heel belangrijke feiten is dat het bij infectieziekten van de luchtwegen van het allergrootste belang is dat de long zelf geventileerd wordt. Er wordt gesproken over de verplichting om de ruimte te ventileren maar het lijkt wel alsof er vergeten is dat het de long is die ziek wordt en dat die juist geventileerd moet worden en dat doe je natuurlijk niet door in een geventileerde ruimte te zitten, maar dat doe je door naar buiten te gaan en daar heel diep in te ademen en heel rustig weer uit te ademen he dus je longen helemaal vol te zuigen met de frisse lucht en dan weer die lucht uit te blazen. En dan kun je zeggen ja maar zo fris is die lucht niet maar die lucht buiten is toch nog altijd frisser dan dat wat wij aan bedorven lucht binnenskamers hebben. He dus dat is verschrikkelijk. Ook dat daar wanneer je buiten loopt in een gebied waar de mensen verplicht zijn om mondkapjes te dragen, dan doet dat werkelijk pijn om te zien, omdat je ziet dat datgene wat de mens nou juist zo nodig heeft buiten, namelijk het inademen en uitademen van de frisse lucht, dat mag niet. Waarom niet? Ja, besmetting. Dat is maar een kant van de zaak. En het is een buitengewoon treurig iets, dat over deze dingen met geen woord gesproken word.t verder is het natuurlijk zo, dat wij als biologische wezens, want dat zijn we als mensen ook, dat we hele legers aan micro-organismen met ons meedragen. We hebben ze in alle gebieden in ons lichaam rijkelijk aanwezig waar we communiceren met de buitenlucht. 

En ze helpen ons bij het verweer tegen micro-organismen die niet eigen zijn. Want daar gaat het eigenlijk om. Dus die micro-organismen die ons eigen zijn, daar kunnen we heel goed mee samenleven en die zorgen er ook voor dat wanneer er een belegering van buitenaf komt, dat er weerstand geboden kan worden. Maar wanneer je alles uit de weg gaat wat met micro-organismen te maken heeft, dan krijg je natuurlijk een verstoring van dat men noemt dat het micro-bioom, dat hele stelsel van micro-organismen wat je nodig hebt om gezond te zijn en wat je helpers ook zijn om gezond te blijven. Het Virus met twee hoofdletters. 

Laten we ons eens verdiepen in wat een mens eigenlijk is. Een mens is niet een stuk vlees dat wanneer je het verkeerd opbergt bederft. En ook nog andere stukken vlees aansteekt.