De erfenis van de zomer is, dat we in staat zijn om het denken voor onszelf tot licht te doen worden, in ons innerlijke leven. Het is niet een passief ontvangen van gedachten maar een actief tevoorschijn brengen ervan, steeds weer, voortdurend, zodat het gaat stralen. Het wordt ons duidelijk dat 'denken' betekent dat we uit de k... lees meer
In mijn innerlijk word ik niet alleen licht en warmte gewaar, maar voel ik ook de mogelijkheid om mijn denken sterker en sterker te maken, zo dat het steeds meer in staat raakt om het levensraadsel te verlichten. De raadsels die het leven me opgeeft kunnen worden opgelost door deze straling vanuit mijn ziele-zon. Daardoor ... lees meer
Onze weg ligt nu in de omgekeerde richting. We verliezen onszelf niet aan de wereld maar we vinden onszelf steeds meer in de diepten van ons wezen. Er ontwaakt een zelfaanschouwing en we hebben een verlangend voorgevoel dat er ooit een tijd zal komen dat we onszelf zullen vinden door onszelf te aanschouwen.... lees meer
Nu we terugkeren naar ons lichaam, na de zomertijd, voegen we ons bij de natuur van het eigen lichaam. We kunnen de nabijheid van moeder natuur voelen, want we zijn een deel van haar voor zover als we geïncarneerd zijn. De wil draagt haar wordt hier gezegd.... lees meer
In het voorjaar en de zomer hebben we onszelf verloren aan het licht van de wereld, we hebben het overgegeven om het te laten groeien, zonder daar zelf iets aan te doen. Nu hebben we het zelf weer ontvangen en het wordt elke week lichter. Hoe meer duisternis buiten, des te sterker wordt het innerlijke licht. Het hoogtepunt berei... lees meer