Onze weg ligt nu in de omgekeerde richting. We verliezen onszelf niet aan de wereld maar we vinden onszelf steeds meer in de diepten van ons wezen. Er ontwaakt een zelfaanschouwing en we hebben een verlangend voorgevoel dat er ooit een tijd zal komen dat we onszelf zullen vinden door onszelf te aanschouwen.... lees meer
Nu we terugkeren naar ons lichaam, na de zomertijd, voegen we ons bij de natuur van het eigen lichaam. We kunnen de nabijheid van moeder natuur voelen, want we zijn een deel van haar voor zover als we geïncarneerd zijn. De wil draagt haar wordt hier gezegd.... lees meer
In het voorjaar en de zomer hebben we onszelf verloren aan het licht van de wereld, we hebben het overgegeven om het te laten groeien, zonder daar zelf iets aan te doen. Nu hebben we het zelf weer ontvangen en het wordt elke week lichter. Hoe meer duisternis buiten, des te sterker wordt het innerlijke licht. Het hoogtepunt berei... lees meer
Nu komt de tijd van de steeds toenemende activiteit van de ziel. In de lente en de zomer moesten we ons aan de wereld overgeven, nu geeft de wereld zich aan ons - maar we zullen in toenemende mate innerlijk actief moeten worden. We kunnen niet wachten tot de kracht uit de wereldgeest ons het zelfbewustzijn brengt. We moeten ons ... lees meer
Van het begin van mijn bezig zijn met deze spreuken, dat is inmiddels al meer dan dertig jaar, heeft deze spreuk in de tweede week van september mij diep geroerd, als een teken van het begin van de periode in het jaar waarin de ziel actief wordt en waar in de uiterlijke wereld de zintuigschijn gedempt raakt. Sluiers mengen zich ... lees meer