In de lente mochten we in onze zintuigen leven, waar het Wereldwoord in beelden spreekt die we tot in de diepten van de ziel konden leiden. De gehele macht van het denken werd stil zodat het mogelijk werd om deze zintuigbeelden gewaar te worden. Het wereldwijde woord vult de diepten van onze geest zolang als we geen verstandsslu... lees meer
Het leven van de geest schijnt mij een geest geschenk te hebben gegeven. Twee weken geleden voelde ik reeds hoe het geestelijke denken naderbij kwam, nu beleef ik het als een geschenk. De wereldgeest weeft in mij de wereldgedachten. Ik mag dit geestgeschenk echter niet naar buiten brengen, het moet in het innerlijk worden behoed... lees meer
Nu ben ik zo ver verwijderd van mijn zelf dat ik het weven van de Geest kan voelen in het licht van de wereld, in de schijn. Het verschijnt niet aan mij in een helder denken, het lijkt in een betovering te verschijnen. Deze wevende Geest heeft een sluier getrokken zo, dat ik deze niet in zijn ware wezen kan vatten. Mijn zintuige... lees meer
In deze week in de zomer komt een keerpunt in ons innerlijke beleven. Tot nu toe moesten we de ziel geheel overgeven aan de waarneming met de zintuigen, waardoor we de drijfveer van ons eigen wezen verloren. Het denken werd droomachtig, het verloor zijn helderheid en werkte verdovend. Daardoor vergat ik mijzelf en leek ik mijn z... lees meer
Het waarnemen met de zintuigen is nu de belangrijkste activiteit. Ik heb mijn persoonlijke gedachten, mijn wil en mijn gevoelens volledig overgegeven aan de zuivere hoogten van de zintuigen. Mijn ziel heeft nu geen persoonlijke inhoud meer. In plaats daarvan beginnen de vlammen van de vurige werelden van de geest in mijn ziel te... lees meer