Terwijl het zelf wordt tot een afbeelding van de wereld bereikt het als het ware het uiterste punt van de zelfvergetelheid. Door aan die grens te komen, komt het tot het besef dat het zichzelf bijeen moet nemen en dat het niet in het kosmische licht moet willen wegvliegen. Een bijna onbekende eigenschap van de mens moet nu in de... lees meer
In deze week zouden we kunnen voelen hoe ons gehele zelf nu is opgestaan en niet meer leeft in de engheid van het eigen afgezonderde zijn, maar ruim geworden is tot in de krachten van tijd en ruimte. Het is geworden tot openbaring van de wereld zelf.... lees meer
In het licht dat uit geestesdiepten In de ruimte vruchtbaar wevend Het scheppen van de Goden openbaart: Daarin verschijnt het wezen van de ziel Wijd geworden tot het wereld-zijn En opgestaan Uit de bekrompen binnenmacht van de zelfheid.... lees meer
De gedachtenmacht heeft de eigenheid verloren en ik heb mij bevrijd van de waan van mijn eigenheden. Nu spreekt mijn gewaarwording, mijn gevoel, tot mij om te voelen het wezen, het worden van mijn wezen. Het gewaarworden, het voelen, kan zich nu met het vloeiende licht verenigen en ik kan leren om me voelend in deze processen in... lees meer
Niet slechts de gedachtenmacht verliest nu zijn eigenheid, de mens spreekt tot het wereld-al, terwijl hij zichzelfvergeet, en zich bevrijdt uit de boeien van de eigenheid. Vergeten is het zelf, maar niet de oorsprong ervan in de geestelijke werelden. Dat is juist wat het groeiende ik nu spreekt tot het wereld-al, dat het daarin ... lees meer