Onze zintuigervaringen, gedachten en begrippen zijn gebaseerd op een leven in de ruimte. Onze voorstellingen zijn ruimtelijk van aard. Wanneer we op ons horloge kijken, wordt ook de tijd gevisualiseerd in een ruimtelijke vorm - voor zover we nog een wijzerplaats met de twaalf uren hebben. Ruimte is een soort werkelijkheid voor o... lees meer
Met Pasen voelen we ons als opgestaan uit onze vage lichamelijke gedachten. In de lente schijnt de zon heel helder en al warm en al onze zintuigen lijken te worden verhelderd en verwarmd door de lentezon. De zon lijkt vanuit de verten van de kosmos tot al onze zinnen te spreken en we voelen geweldige vreugde daardoor. Die vreugd... lees meer
In de wintertijd heeft de geest vooral met zichzelf te doen.Het is de wondervolle tijd van het innerlijke licht, dat zichzelf kan leren kennen. Nu echter wendt de geest zich naar buiten en ontmoet daar de schoonheid in de tot leven komende natuur. Dan komt uit de verten de levenskracht tot in het lichaam en verenigt zo wezen van... lees meer
Nu wil de wordingslust, de kiem- en groeikracht van het wereldbestaan zich binnendragen in het ik van de mens. Daardoor wordt de betovering waarin de wereldwordingslust ligt, verbroken, en wordt deze wording toegankelijk voor het ik.... lees meer
Het beeld van de grot van Plato vindt in de Middeleeuwen (12e eew) een nieuwe vorm in de Parsival-sage. Verteld wordt over een burcht, 'voor onze schreden onbenaderbaar'. Er zijn twee beroemde versies van deze sage, een Duitse van Wolfram von Eschenbach en de oudere Franse versie van Chrestien de Troyes. Het verhaal door Wolfram... lees meer