Tussen Hemelvaart en Pinksteren mag wel een ander thema worden aangeroerd dan Corona, hoewel het wat betreft het woord goed past bij Pinksteren. In de Apocalyps staat in de brief aan Philadelphia: “Zie, Ik kom haastelijk; houd dat gij hebt, opdat niemand uw kroon neme. (Openbaring 3:11)

De kroon is in de kabbalistische wijsheid ook het hoogste wat de mens heeft, men zou het met anthroposofie het denkende denken kunnen noemen. En dat is echt Pinksteren.

Wij mensen zijn niet de enige intelligente wezens op aarde. De mens van nu schrijft hooguit nog iets van intelligentie toe aan dieren, maar verder wordt alleen de mens als intelligent erkend – sinds enige tijd is er ook nog sprake van kunstmatige intelligentie. De ogen zien niemand anders die intelligent zou kunnen zijn. Maar je hoeft alleen maar een stap opzij te zetten vanuit het gewone bewustzijn en je voelt je aanschouwd door oneindig veel intelligentere wezens. De mens is nogal dom, en zelfs de technische intelligentie is dom gebleven.

In tijden van moeilijkheden zoals met 5G of met Corona moet je je gezien voelen. Ik heb er al eerder op gewezen dat we helemaal niet bang hoeven te zijn, omdat Christus in de etherische wereld is en naar ons kijkt. Voor deze zinnen werd ik belachelijk gemaakt. Ik herhaal ze graag: Waarom hebben we zoveel angst? Hij is dichtbij, en wie zou beter weten wat we nodig hebben?

In 1915 zei Rudolf Steiner al tegen de leden:

‘En zo komt het dat in onze tijd, waarin het een kwestie is van kennis, van het streven naar kennis, mensen maar al te vaak geneigd zijn om zichzelf voor de gek te houden. Aan de ene kant willen de mensen vandaag de dag vrij zijn van elk geloof in gezag, aan de andere kant zijn de mensen vandaag de dag in het ergste soort geloof in gezag terecht gekomen. Want als iemand iets brengt – ik heb dit vaak in andere context besproken – dat de mantel van de wetenschappelijkheid draagt, dan is het geloof in zoiets wetenschappelijks heel algemeen. Mensen willen niet streven naar wat echt een individuele zoektocht naar kennis is. Ze zijn in werkelijkheid, zonder dat ze het beseffen, te comfortabel, te traag, om die krachten van de ziel in actie te brengen die in actie komen als men worstelt met kennis. En dus willen mensen zich geruststellen met wat algemeen erkend wordt als gezaghebbend-wetenschappelijk, als door middel van een ziele-spiritueel narcoticum. Ze willen datgene overnemen wat zo algemeen erkend is, zodat ze het individuele streven naar kennis niet in gang hoeven te brengen. De opstand tegen het geestelijk-wetenschappelijk wereldbeeld komt in wezen voort uit het feit dat dit geestelijk-wetenschappelijk wereldbeeld van de afzonderlijke zielen vraagt om de individuele krachten in gang te zetten, om mee te denken, om mee te voelen. Maar dat willen de mensen niet. Ze willen een zekere gezaghebbende kennis overgebracht krijgen. (GA 254, P. 247/248).

Met Pinksteren verbroederen we ons, we spreken allemaal dezelfde taal, we begrijpen elkaar ook zonder woorden, we houden van elkaar met een brandend vuur.

Tussen Hemelvaart en Pinksteren door Mieke Mosmuller